EPIDEMIA W LITERATURZE

Epidemia, pandemia COVID-19 i wreszcie koronawirus. Od jakiegoś czasu nie mówimy o niczym innym. Tematy te nie są obce także literaturze.

Zacznijmy od tej najpopularniejszej książki. W „Dżumie”, bo o niej mowa, choroba dziesiątkuje Oran roku 194 … Roznosi się tak szybko, że nie sposób jej zatrzymać. Tytułowa dżuma ma także znaczenie symboliczne. Pokazuje prawdziwą naturę człowieka, która ujawnia się w obliczu katastrofy. Każdy z nas nosi w sobie dżumę, nikt bowiem, nikt na świecie nie jest od niej wolny – mówi Tarrou – bohater książki.

W 1957 roku, autor „Dżumy” Albert Camus, otrzymał Literacką Nagrodę Nobla za „ogromny wkład w literaturę, ukazującą znaczenie ludzkiego sumienia”.

„Oczy ciemności” Deana Koontza to książka o śmiercionośnej broni biologicznej pod nazwą… Wuhan-400. Zarażony wirusem człowiek umiera w ciągu zaledwie doby. Brzmi znajomo, prawda? Tylko, że Koontz napisał swoją powieść w … 1981 r. Nie, nie był jasnowidzem. Po prostu wiedział, co może się wydarzyć. Nie jest tajemnicą, że w chińskiej miejscowości, od 1956 r.,  działa Wuhan Institute of Virology, jedno z najważniejszych światowych centrów badań nad wirusami i ich rozprzestrzenianiem się. Nie powinno nas więc dziwić, że autor posłużył się tym przykładem.

Do przeczytania książki „World War Z” Maxa Brooksa powinien zachęcić Was fakt, że  sprzedaż tej książki została w Chinach … zablokowana. Pisarzowi zasugerowano, że lepiej będzie i dla niego (i dla książki), by fragmenty dotyczące Chin zostały usunięte, a nazwiska o chińskim brzmieniu – zmienione. Nie jest tajemnicą, że Brooks zainspirował się innym chińskim wirusem – SARS, który również pochodził z Chin, a władze w Pekinie przez wiele miesięcy ukrywały istnienie śmiercionośnego patogenu.

„Bastion” Stephena Kinga to absolutna klasyka. Z laboratorium wymyka się broń biologiczna, która sprawia, że zwykłe kichnięcie powoduje masowe zachorowania. Ci, którym udało się przetrwać, dzielą się na dwa obozy stojących po stronie dobra i zła. Do głosu dochodzą najbardziej prymitywne instynkty. Czy na świecie uda się przywrócić miłość i szczęście?

Jak każda książka mistrza horroru „Bastion” jest gotowym scenariuszem na film. Tym razem powstał  również serial (w 2020 r. pojawi się jego kolejna wersja).

„Miłość w czasach zarazy”, Gabriel García Márquez to powieść, która może stanowić wytchnienie od wirusów, ale bohaterowie i tak nie są bezpieczni. Zagrożeniem jest dla nich epidemia cholery (choroby wywoływanej przez bakterie Vibrio cholerae), którą zarazić można się w wyniku spożycia zakażonej wody lub pokarmu. W takiej rzeczywistości bohaterowie Gabriela Garcíi Márqueza starają się pokonać śmierć miłością. Relacja rozmarzonego Florentina Arizy oraz rozsądnej Ferminy Dazy rozwija się wraz z upływem lat. Ich uczucie jest wystawione na wiele prób. A czy wszystko kończy się dobrze ? Przekonajcie się sami …

Akcja książki „Pandemia” A.G. Riddle rozgrywa się w Kenii. Autor opisuje panikę towarzyszącą pojawieniu się nowego wirusa (patogen przypomina wirus eboli). W tle rozgrywa się niebezpieczna intryga, która potęguje niepokój i powoduje, że nie będziemy się mogli oderwać się książki.

„Dziennik roku zarazy” Daniela Defoe to powieść, która była inspiracją dla Camusa do stworzenia „Dżumy”. Angielski twórca dość dokładnie opisuje w swojej książce epidemię, która nawiedziła Londyn w 1665 roku. Narrator nie ocenia przedstawionych wydarzeń, pozostawia to czytelnikowi. Podobnie jak w „Dżumie”, autor pokazuje różne typy zachowań ludzkich – od chęci niesienia pomocy innym, aż po czysty egoizm. Pamiętajmy, że nikt z nas nie wie jakby się zachował w obliczu zagrożenia życia …

            W książce Johna Christophera „Śmierć trawy” wirus z Chin (znów!) atakuje świat. Nie atakuje on jednak bezpośrednio ludzi. Jego ofiarami są… uprawy. Na początku są to chińskie pola ryżu, potem rozprzestrzenia się dalej i błyskawicznie dociera do Europy. W wyniku jego działania na następuje epidemia głodu. Świat ogarnia anarchia. Ludzie, by przeżyć, są w stanie posunąć się do najgorszego.

            Jak będzie wyglądać miłość po zarazie? Na to pytanie stara się odpowiedzieć Margaret Atwood w swojej książce „Oryks i Derkacz”. Jest to poruszająca historia miłosna, która opisuje świat zniszczony przez niekontrolowane eksperymenty prowadzone przez ogromne korporacje. Książka należy do cyklu powieści „MaddAddam”.

Margaret Atwood jest autorką jednej z najpopularniejszych książek ostatnich lat „Opowieści podręcznej”.

„Epidemia” Robina Cooka to prawdziwy klasyk. Autor jest lekarzem, dlatego w swoich książkach potrafi przekonująco opisać świat opanowany przez wirusa. Na tajemniczą chorobę zapada tym razem założyciel kliniki w Los Angeles. Wkrótce wirus Ebola rozprzestrzenia się na całe miasto… i świat. „Epidemia” rozgrywa się w czasach, w których bohaterowie muszą zwalczyć wirusa w rzeczywistości pozbawionej internetu czy mediów społecznościowych. Powieść doczekała się w 1995 r. ekranizacji (pisaliśmy o niej w poprzednim cyklu).

            W tytułowym Arras z powieści Andrzeja Szczypiorskiego „Msza za miasto Arras” panoszy się zaraza. W wyniku epidemii, która doprowadziła do głodowej klęski, władze w mieście obejmują „prości ludzie”. Na ulicach króluje chaos i bezprawie, a ludzie oskarżani są o zbrodnie, których nawet nie popełnili.

            W książce Philipa Rotha „Nemezis” głównym bohaterem jest, nauczyciel wychowania fizycznego, Bucky Cantor. Mężczyzna ma wyrzuty sumienia, ponieważ słaby wzrok nie pozwolił mu zaciągnąć sie do wojska. Okazuje się jednak, że ma on z czym walczyć, kiedy jego koledzy giną w Normandii. Szkolne boisko opanowuje zaraza, a bohater musi zadbać o bezpieczeństwo podopiecznych.

W ten sposób kończymy nasz przegląd książek dotyczący epidemii. Zachęcamy Was do poszukiwań literackich, bo proponowane książki nie są jedynymi, które opisują ten temat.